Ενώ η πρώτη σεζόν της ομάδας μας στη Volleyleague ειναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη, η Σέρβα πασαδόρος Mina Batak μίλησε στο επίσημο σάιτ του ΑΣΠ Κόρινθος (www.korinthosvolley.gr). Μας είπε για τη ζωή στην πόλη, για τη σχέση της με τον κόσμο αλλά και το πώς ξεκίνησε το βόλλευ στο Βελιγράδι.

Ο αδερφός σου παίζει ακόμα βόλλευ?

Ο αδερφός μου είναι μικρός, 17 χρονών. Είναι πολύ καλός. Πρόσφατα κέρδισε με την εθνική Σερβίας το βαλκανικό πρωτάθλημα Παίδων. Ήταν MVP και καλύτερος πασαδόρος του τουρνουά. Μιλάμε για το βόλλευ, παίζουμε στην ίδια θέση, μοιραζόμαστε εμπειρίες και μαθαίνει ο ένας από τον άλλον γιατί είμαστε πολύ διαφορετικοί. Είναι πολύ ήρεμος κι εγώ το αντίθετο. Ξεκίνησε να παίζει εξαιτίας μου, όταν ήμασταν μικροί έκανε ό,τι η μεγάλη αδερφή… Είμαι πολύ υπερήφανη γι΄ αυτόν.

Πριν την ελληνική Volleyleague ποια ήταν η προηγουμένη εμπειρία σου?

Η προηγουμένη ομάδα μου ήταν η Lescovac 98, στη Σερβία. Σε μια πόλη 4 ώρες μακριά από το Βελιγράδι. Έκανα φίλους εκεί, αλλά αν μιλήσουμε για τις συνθήκες και το επίπεδο, η εμπειρία μου δεν είναι τόσο θετική. Στο τέλος όμως κρατάμε πάντα τα καλά.

Ποιές είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από την Κόρινθο?

Μου αρέσει η Κόρινθος. Δεν είναι μεγάλη, όλοι φαίνεται ότι γνωρίζονται μεταξύ τους, υπάρχει μια ζεστή ατμόσφαιρα. Έχω συνηθίσει τη μεγαλούπολη, που τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι και είναι μια διαφορά που μου αρέσει πολύ. Περπατάω διπλα στη θάλασσα, κοιτάζω τα κύματα και καθαρίζει το μυαλό μου. Τα πρωινά πίνουμε καφέ στο BOX με τα κορίτσια από την ομάδα. Τελευταία με αναγνωρίζουν στο δρόμο και αυτό είναι κάτι νέο για εμένα. Ο κόσμος ενδιαφέρεται για την ομάδα, ρωτούν για τα παιχνίδια και υπάρχει μια υποστήριξη που είναι σημαντική.

Η Ελλάδα δεν ειναι πολύ μακρινή χωρα από τη Σερβία. Πώς ήταν η προσαρμογή σου?

Περίμενα ότι θα είναι δύσκολα γιατί είναι η πρώτη φορά που παίζω σε ξένη χώρα και είμαι πολύ μικρή. Τελικά είναι πολύ ευκολότερο από ό,τι περίμενα. Οι άνθρωποι της ομάδας έχουν κάνει τα πάντα για να αισθάνομαι πως είμαι στο σπίτι μου και πραγματικά είναι σαν να έχω κοντά την οικογένειά μου. Η ομάδα είναι έτσι, σαν μια οικογένεια. Με φροντίζουν σαν να είμαι κόρη τους, όλα είναι εύκολα. Και με τις υπόλοιπες αθλήτριες γίναμε φίλες από την αρχή. 

Η Σερβία με την Ελλάδα θεωρούνται παρόμοιες χώρες. Βρήκες πολλές διαφορές?

Με περίμεναν αρκετές εκπλήξεις, όλες θετικές. Δεν ήξερα ότι το κλίμα στις προπονήσεις θα ήταν τόσο ζεστό, δεν ήξερα ότι οι σχέσεις είναι τόσο καλές, ότι οι άνθρωποι θα με βοηθήσουν τόσο πολύ. Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν ότι όπου και να παω υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν ότι παίζω βόλλευ εδώ. Στις προηγούμενες ομάδες μου δεν υπήρχε αυτό, και είναι κάτι πολύ καλό.

Ποια συμβουλή θα έδινες σε μια νεότερη αθλήτρια?

Δεν είμαι αρκετά μεγάλη για να δίνω συμβουλές. Στα παιδιά που ξεκινούν τώρα θα έλεγα ότι πρέπει να ευχαριστηθούν κάθε στιγμή στις προπονήσεις, στους αγώνες, στις νίκες και στις ήττες. Όλα είναι μέρος του βόλλευ. Είναι ένα μοναδικό άθλημα, πολύ απρόβλεπτο και δημιουργικό.

Ακούμε ότι μιλάς ήδη πολύ καλά ελληνικά και μάλιστα τραγουδάς κιόλας. Στις προπονήσεις δε χρειάζεσαι  μετάφραση. Ήξερες ελληνικά πριν έρθεις, ή απλά μαθαίνεις γρήγορα?

Α, χαίρομαι που το προσέξατε. Όταν ήρθα για προπονήσεις τον Ιούνιο και γνώρισα την ομάδα, δεν ήξερα ούτε λέξη. Όταν γύρισα σπίτι, ξεκίνησα να βλέπω ελληνική τηλεόραση που είναι πολύ δημοφιλής στη Σερβία. Είμαι τυχερή γιατί μαθαίνω γρήγορα ξένες γλώσσες. Σπουδάζω τουριστικές επιχειρήσεις, οπότε είναι σημαντικές. Ξέρω αγγλικά, γερμανικά και λίγα γαλλικά. Θέλω να μάθω περισσότερα ελληνικά, αλλά είναι δύσκολα. Θα έπρεπε να ξεκινήσω μαθήματα.  Για τα τραγούδια είναι αλήθεια. Πολλοί Σέρβοι τραγουδιστές παίρνουν ελληνικές μελωδίες και βάζουν σέρβικους στίχους. Οπότε ξέρω ήδη τη μελωδία και μαθαίνω εύκολα να τραγουδάω ελληνικά.

Μίνα, βλέπουμε πως είσαι πολύ δημοφιλής. Πολύ γρήγορα έχεις καταφέρει με την απόδοσή σου και με την προσωπικότητά σου, να γίνεις η αγαπημένη της κερκίδας. Ακούσαμε μέχρι και Σερβική μουσική να παίζεται στο γηπεδο. Πως αισθάνεσαι γι’ αυτό?

Είμαι πολύ χαρούμενη, είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Κάνω το καλύτερο που μπορώ και αυτό είναι ένα κίνητρο να γίνω ακόμη καλύτερη σαν αθλήτρια και σαν άνθρωπος. Τώρα για τα σερβικά τραγούδια στην προθέρμανση, τι να πω. Ήταν μια πολύ ωραία έκπληξη. Αισθάνθηκα ότι είμαι στην πατρίδα μου, ο DJ μας είναι φοβερός.

Παίξατε ήδη το πρώτο παιχνίδι εντός έδρας. Πως σου φαίνεται το κλειστό γυμναστήριο και η ατμόσφαιρα? Σου αρέσει που ο κόσμος είναι τόσο κοντά?

Ναι πριν λίγες ημέρες είχαμε το πρώτο παιχνίδι. Ήρθε πολύς κόσμος να μας δει και προσωπικά με βοήθησε πολύ και σίγουρα όλη την ομάδα. Κάποιες στιγμές νομίζω ότι ήταν σαν να υπάρχει μια ακόμα παίχτρια στο παρκέ.  Είναι ωραίο να αισθάνεσαι ότι ο κόσμος νοιάζεται για το βόλλευ και για την πόλη. Είναι πολύ ωραία εικόνα και χαίρομαι που την έχουμε εδώ.

Λίγες ημέρες πριν το πρώτο παιχνίδι στην Volleyleague Γυναικών, η Αμερικανίδα Kate Yeazel μίλησε στο σάιτ του ΑΣΠ Κόρινθος (www.korinthosvolley.gr). Η Kate είναι η νέα διαγώνιος της ομάδας. Βρίσκεται στην Κόρινθο απο τον Άυγουστο και μας μίλησε για τις ημέρες της εδώ, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Διαβάστε τι μας ειπε:

Ποια ήταν η προηγουμένη ομάδα σου?

Την περσινή χρονιά αγωνίστηκα στην Afturelding της Ισλανδίας. Φτάσαμε στον τελικό και ψηφίστηκα καλύτερη διαγώνια της λίγκας. Τα προηγούμενα δυο χρόνια έπαιξα στο πανεπιστήμιο Durham, ενώ ταυτόχρονα έκανα το master μου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Το 2011-2015 έπαιξα στο πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ ταυτόχρονα με τις σπουδές μου στη Δημοσιογραφία.

Ποιές είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από την Κόρινθο?

Αγαπώ την Κόρινθο. Το αγαπημένο μου μέρος είναι η παραλία. Ποτέ δεν έχω ζήσει τόσο κοντά στη θάλασσα και το να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα πάνω από το νερό, είναι απίστευτα όμορφο. Στην πόλη, πηγαίνω για καφέ στο Mr Bogart και το αγαπημένο μου εστιατόριο είναι σίγουρα «Οι γίγαντες». Ειδικά το να πίνεις καφέ ενώ κάθεσαι έξω, είναι κάτι που ποτέ δεν κάνουμε στις ΗΠΑ.

Πως είναι να ζεις σε ξένη χώρα? Πως είναι η επικοινωνία μέσα στην ομάδα και την καθημερινότητα?

Πάντα ήταν το όνειρο μου να ζήσω στο εξωτερικό και να γνωρίσω διαφορετικές κουλτούρες και τρόπους ζωής. Η επικοινωνία είναι λίγο δύσκολη (το Google Translate δεν βοηθάει πολύ με τα ελληνικά). Οι συμπαίκτριές μου είναι υπέροχες, μεταφράζουν όσα χρειάζεται να ξέρω και καταφέρνω να επικοινωνήσω αρκετά καλά. Στα καθημερινά, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι το σουπερμάρκετ, που προσπαθώ να ψωνίσω φαγητά, χωρίς να μπορώ να διαβάσω τι είναι.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει?

Η πιο σημαντική συμβουλή ήταν της γιαγιάς μου, που έζησε με αυτή τη σκέψη: «κάνε όλο το καλό που μπορείς, με όλους τους τρόπους που μπορείς, για όποιον άνθρωπο μπορείς και για όσο περισσότερο μπορείς». Μπορώ πάντα να θυμάμαι ποια είναι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή.

Υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί αθλητές που είναι ή ήταν σε ελληνικές ομάδες. Έχεις μιλήσει με κάποιους από αυτούς και τι σου είπαν?

Κάτι καλύτερο. Στο πανεπιστήμιο στην Αμερική, είχα την τύχη να παίζω με μια Ελληνίδα τη Μαρία Γενιτσαρίδη (που φέτος παίζει στον ΑΟ Θήρας). Ενθουσιάστηκε όταν της είπα ότι έρχομαι και μου είπε τα πάντα. Πως θα είναι η ζωή και φυσικά τι ρούχα να πάρω μαζί.

Όταν είναι ημέρα αγώνα, πως ξεκινάς? Έχεις κάποια ρουτίνα ειδικά για αυτές τις μέρες?

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη τις μέρες των αγώνων. Είμαι πολύ προληπτική, οπότε ναι, έχω ρουτίνα. Κάνω ένα καλό πρωινό και καφέ, ενώ γράφω συγκεκριμένα σημαντικά πράγματα για τον αγώνα. Κάνω Γιόγκα για να ηρεμήσω και ακούω μια συγκεκριμένη λίστα από τραγούδια για να φέρω τον εαυτό μου στην κατάλληλη κατάσταση.